In 1991 publiceerde hij zijn memoires “Naar het Oostfront voor ‘Outer en Heerd’” en gaf er een uitvoerige beschrijving van chef Ortaire ‘Otto’ Uyttersprot.
(Zie over Ortaire Uyttersprot ook;
viewtopic.php?f=87&t=861&hilit=uyttersprot+ortaire)
De eerste vermelding over Uyttersprot is op pagina 64, Martin was in eind december 1944 bij de Stormbrigade Langemarck, ingedeeld bij een Fla-kompagnie in Milowitz (Tsjechoslovakije):
“Onze kompagniechef was een Vlaamse officier, uit Aalst. Schoolmeester van beroep wist Ortair Uyttersprot - of kortweg “Otto” zoals hij nadien zijn naam kreeg – zijn beschermelingen in het gareel te houden. En dat was niet gemakkelijk! Trots zijn menselijke gebreken – en wie heeft die niet? – was Otto een prachtkerel. Open en eerlijk zou hij de tucht er in stampen. Recht voor de vuist en met een Vlaamse vloek dwong onze chef eerbied af en zou in de volgende maanden op de handen gedragen worden door zijn mannen waarvoor hij ziel en motor vormde in onze Fla-kompagnie. En zeker mag Ortair Uyttersprot voor zich een groot deel van de eer opeisen dat we ginder nooit vergaten dat we in de eerste plaats Vlaming waren; want op tijd en stond kon hij, zoals een leraar zijn leerlingen met hun neus op het bord duwt, ons eraan herinneren dat we niet speciaal in de Waffen-SS stonden om bij de Duitsers op een goed blaadje te staan, maar wel en vooral voor ons stukske Vlaanderen, uit welke hoek we ook vandaan kwamen.”
1) Martin Soors, ° Neeroeteren 17/08/1926
Wordt vervolgd