DU PARC - historiek

Moderators: Alostum, david, janlouies

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - historiek

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 14:46

Geplaatst: 10 Dec 2011 07:01 pm
Dirk Jan schreef:

Werken bij de Bonnetrie Bosteels-De Smedt staat in het collectief geheugen van de Aalstenaar als ‘werken bij Du Parc’.

Hierna de historiek...

----------------------------------------------------

Afbeelding

In 1880 richtte Gustaaf Petrus Bosteels (°Hekelgem 30/6/1851 - +Aalst 9/2/1902) de eigen onderneming ‘G. Bosteels – De Smeth’ op. Gustaaf Bosteels was immers gehuwd met Marie-Cécile De Smeth (° Nederokkerzeel op 22/11/1855 - +Aalst 25/4/1941).

Het werkhuis was gevestigd in de Zonnestraat 1-3 en begon met een 10-tal arbeiders maar groeide in nauwelijks enkele jaren tijd uit tot een bedrijf waar een 60-tal personeelsleden werkten.
Afbeelding
Het personeel van de Zonnestraat in 1887...

Gustaaf Bosteels besefte toen reeds tenvolle, meer dan sommige van zijn tijdsgenoten, zijn sociale verantwoordelijkheid ten opzichte van de arbeiders. Toen reeds gaf hij inhoud aan het vele jaren later als ‘human relations’ omschreven begrip en was zo de grondlegger van sociale vrede en overleg dat steeds het bedrijf gekenmerkt heeft.

Aanvankelijk werden enkel gebreide handschoenen vervaardigd, maar het gamma aan producten werd verder uitgebreid naarmate het bedrijf groter werd.


Stichter Gustaaf Bosteels had drie zonen, Hermann, Jan-Frans en Leopold. Hijzelf overleed in 1902 op 50-jarige leeftijd en werd opgevolgd door zijn oudste zoon Hermann Bosteels (°Aalst 25/8/1880 – +Aalst 21/4/1914) en zijn jongste zoon Leopold Bosteels (°Aalst 13/9/1888 – +Aalst 7/1/1964). Ze waren getrouwd met twee zussen, namelijk respectievelijk met Rachel Eeman (°Aalst 6/3/1886 – +Aalst 30/9/1959) en Marie-Louise Eeman (°Aalst 23/5/1894 – +Aalst 25/8/1957), dochters van de Aalsterse hophandelaar Camillus Eeman uit de Vaartstraat.
De derde zoon Jan-Frans Bosteels (°Aalst 13/4/1884 – +Oostende 11/2/1965) werd priester.

Leopold Bosteels, door het personeel steevast aangesproken als ‘mijnheer Pol’ leidde sinds het einde van de eerste wereldoorlog en na het overlijden van zijn oudste broer Hermann verder het bedrijf.
Zijn neef August Bosteels, ‘mijnheer August’, hield zich bezig met de verkoop.


In 1922 werd een nieuwe fabriek gebouwd aan de Erembodegemstraat 25 naar een plan van architect Filip Peynsaert. Het was een nieuwe elektrisch aangedreven breigoedfabriek naast het Aalsterse stadspark.
Afbeelding
Gedeeltelijk grondplan uit 1927...

De eenmanszaak werd op 4 februari 1927 omgevormd tot de N.V. Bonneterie Bosteels – De Smeth en de fabriek werd verder uitgebreid. Het maatschappelijk kapitaal was 4.000.000 belgische frank.
In het bestuur van de naamloze vennootschap zetelden toen onder meer de aandeelhouders Marie-Cécile De Smeth, weduwe van stichter Gustaaf Bosteels, Leopold Bosteels en zijn schoonzuster Rachel Eeman (weduwe Hermann Bosteels).
Naast de familie Bosteels werden ook de toenmalige directeurs Benoit Gheyssens (algemeen directeur) (°Aalst 4/12/1889 – +Aalst 26/4/1964) en Xavier Lambrecht (financiëel directeur) (°Herdersem 2/10/1896 – +Aalst 12/1/1981) mede-aandeelhouder.


Afbeelding

Aan de straatzijde bevonden zich een elektriciteitskabine, een verdeelkabine, een kleedkamer voor vrouwen en een voor mannen, de ingangspoort met de erachter gelegen doorgang en het magazijn waar de producten werden gestockeerd die klaar waren voor transport. Daarachter lagen de magazijnen voor de grondstoffen en verpakkingen, en de zaal waar de afwerking plaatsvond. Later zou het grondstoffenmagazijn plaats maken voor drie woningen voor personeel en kader, meer bepaald een portierswoning (nr.27) en twee bediendenwoningen (nr. 29 en 31), gebouwd in het interbellum.

Afbeelding
De nieuw gebouwde woningen...

Het personeel bestond in die tijd hoofdzakelijk uit vrouwen en meisjes tussen 14 en 16 jaar.


Einde 1933 werden de gebouwen van het gesloten filiaal van de Manifacture de Bonneterie Patria uit Brussel aan de Bergenmeersenstraat 108 gekocht van de toenmalige eigenaar Hubert Le Hardy de Beaulieu. Het fabriekscomplex was kort na de eerste wereldoorlog gebouwd en de nv Bonneterie Bosteels – De Smeth begon hier een derde breigoedfabriek onder de naam Etablissements Industriëls de Bonneterie Labor, kortweg ‘Labor’ genoemd, waar kousen werden vervaardigd.
In 1938 werden in de Bergenmeersenstraat ook de aanpalende gebouwen van de Stoommelkerij Flandria, die er in 1919 door Benedictus Goossens was opgericht, aangekocht waardoor de productie behoorlijk kon worden uitgebreid.

Afbeelding
'Labor' aan de Bergenmeersenstraat...

De zonen van wijlen Hermann Bosteels kregen een leidinggevende functie.
Gustave Bosteels (°Aalst 15/1/1910 – +Aalst 14/2/1970), mijnheer Gustaaf’ werd in de Erembodegemstraat adjunct van zijn oom Leopold Bosteels. Louis Bosteels (°Aalst 20/12/1912 – +Aalst 24/10/1996), mijnheer Louis’ kreeg de leiding over Labor en de andere broer Henri Bosteels (°Aalst 22/1/1914 – +1/11/1988), ‘mijnheer Henri’ leidde de NV Etablissementen Roemer in Anderlecht, Grondelstraat 134, waar in 1941 een meerderheidsparticipatie werd genomen. Het was een ververij en finishing-bedrijf voor het veredelen en krimpvrij maken van textielproducten uit synthetische grondstoffen.


De firma, die haar hoofdzetel aan de Erembodegemstraat had, produceerde in de drie fabrieken (Erembodegemstraat, Zonnestraat en Bergenmeersenstraat) gebreide handschoenen, specifieke dameskousen en sokken voor kinderen, dames en heren. De gebruikte grondstoffen waren gemerceriseerde garens uit rayonne, kasjmier, katoen en soms ook wol.

In 1941 werd het maatschappelijk kapitaal verhoogd tot 22.000.000 belgische frank en na de Tweede Wereldoorlog ging de expansie gestaag verder.
Er werd toen ook in de Erembodegemstraat een directeurswoning gebouwd (nr.33) die bewoond werd door algemeen directeur Benoit Gheyssens, ‘mijnheer Benooi’.

Afbeelding
Algemeen directeur Benoit Gheyssens...

Diens oudste zoon Fritz Gheyssens, burgerlijk werktuigkundig ingenieur van opleiding, ging in 1948 naar Reading (Pennsylvania) in de Verenigde Staten om er de nieuwe fijnere vlakke breimachines te leren en kreeg later de leiding over de productie. In 1949 werden Cotton-machines gekocht, in de Erembodegemstraat geassembleerd en in de productie ingezet. De aanpassing van het machinepark was noodzakelijk door de net voor de oorlog uitgevonden nylongarens. Op deze Cotton-machines werden nylonkousen met naad vervaardigd van steeds fijner wordend ‘denier’, de eenheid voor lineaire massa, gebruikt voor het meten van de fijnheid van garen of vezels.


Op korte tijd voltrok zich alweer een evolutie. In plaats van kousen met naad achteraan op het been wijzigde het modebeeld naar kousen zonder naad. Daarom dienden de Cotton-machines vervangen te worden door rondbreimachines Scott & Williams.

Afbeelding
De rondbreimachines...

In 1953 werd het maatschappelijk kapitaal gewaardeerd op 100.000.000 belgische frank en werd door de vennootschap de merknaam ‘Du Parc’ voor haar dameskousen gelanceerd en dit was het begin van een heuse bloeiperiode. De merknaam verwees naar de ligging van de fabriek, naast het stadspark van Aalst. Het succes van deze productenlijn, die enkel te verkrijgen was in de zogenaamde speciaalzaken, zoals de bekende Veritas-winkels, maakte dat het familiebedrijf uitgroeide tot één van de belangrijkste werkgevers in het zuiden van Oost-Vlaanderen.

Er werd in 1957 een textureer-afdeling opgezet. Deze afdeling was bedoeld voor texturatie van synthetische garens voor eigen gebruik en hier werden de nylongarens omgevormd tot mousse- en stretchdraad. Hierdoor werd het ook mogelijk om getextureerde garens door te verkopen aan derden, vooral in de breigoedsector.
In deze afdeling werden ook in 1964 machines geïnstalleerd voor de productie van elastomeergarens die gebruikt werden voor steungevende producten.

In 1959 was door het bedrijf immers een revolutionaire steunkous op de markt gebracht onder de naam ‘Supp-hose’ . Dit artikel werd vervaardigd onder Amerikaanse licentie.


Tijdens de jaren ’60 stelde het bedrijf ruim 600 mensen tewerk en was het de marktleider in België op het gebied van panty’s, kousen en sokken.

De vennootschap werd sinds 1964, na het overlijden van Leopold Bosteels, verder geleid door diens oudste zoon Herman Bosteels, ‘mijnheer Herman’, en had toen in de Erembodegemstraat een oppervlakte van de productievloer van 3ha80a.
Labor had een productieoppervlakte van 0,80ha.

De vennootschap bleef een familiebedrijf in de echte zin van het woord. Ook de broers van Herman Bosteels werkten er.
François Bosteels (°Aalst 3/10/1925 – +22/4/1985), ‘mijnheer François’ werd de inkoper van de grondstoffen, Joseph Bosteels, ‘mijnheer Jozef’ werkte in de administratie en Pierre Bosteels (°Aalst 6/10/1933 – +Aalst 11/12/2010), ‘mijnheer Pierre’ volgde zijn oom Louis Bosteels op als baas van Labor.
Eugeen Bosteels, ‘mijnheer Geen’, de zoon van August Bosteels, volgde zijn vader na diens dood, op in de verkoopsafdeling.
Ook Marc Bosteels, ‘mijnheer Marc’, de zoon van Henri Bosteels kreeg een kaderfunctie in de Erembodegemstraat.

De vier zonen van directeur en aandeelhouder Benoit Gheyssens kregen er eveneens een kaderfunctie.
Fritz Gheyssens (°Aalst 10/7/1920), ‘mijnheer Fritz’ was technisch directeur, Frans Gheyssens (°Aalst 15/9/1924 – +Aalst 6/12/1991), ‘mijnheer Frans’ had zijn werkplek in de administratie, Camiel Gheyssens (°Aalst 31/12/1927 – +Aalst 6/9/2008), ‘mijnheer Camiel’ werkte in de productie en Felix (Luc) Gheyssens (°Aalst 10/4/1929), ‘mijnheer Luc, den boos van ‘t vraavolk’ deed de personeelsadministratie van de hoofdzakelijk vrouwelijke werknemers.


Rond 1960 werd de fabricatie nog uitgebreid met kousenbroeken en dameskousen in een stevigere uitvoering dan de klassieke nylonkousen. De productie omvatte dan alle soorten van dames-, kinder- en herenkousen in verschillende soorten van materialen zoals katoen, nylon en acryl.

De dameskousen en panty’s werden geproduceerd in de Erembodegemstraat en de sokken in de Bergemeersenstraat.

In 1965 breidde de onderneming haar productengamma verder uit met dameslingerie die geproduceerd werden in een filiaal in Tienen, de nv Lingerel. Hiervoor werd deze bestaande confectiefabriek overgenomen. Men produceerde er diverse soorten slips, onderrokken, onderjurken en nachthemden.
Bovendien werd de merknaam ‘Minouche’ gecreëerd voor panty’s en kousen die bestemd waren voor de grootdistributie. Toen werd de productie van handschoenen in de fabriek in de Zonnestraat 3, die niet zo goed was gelegen, stopgezet en werden de gebouwen nog enkel gebruikt voor stockage. Deze gebouwen werden in 1976 uiteindelijk verkocht.

In de Erembodegemstraat werden de kantoren uitgebreid. Hiertoe werd een tweede verdieping toegevoegd op het kantoorgebouw. Om de stabiliteit te verzekeren werd deze tweede verdieping als een tafel op palen boven het gebouw geplaatst.

Afbeelding
De 'tafelconstructie' voor de administratie...

Vanaf 1968 werd de klassieke dameskous zonder naad in ruime mate verdrongen door panty-kousen die uiteindelijk tot 80% van het totaal verbruik van nylonkousen vertegenwoordigde. De pantykousen lieten immers toe om winter en zomer mini-rokjes te dragen en het bedrijf speelde gretig in op deze modetrend.
Er drong zich daarbij weer een aanpassing aan het machinepark op. Er kwamen bijkomende italiaanse rondbreimachines Moretti.

Om de regelmatige aanpassingen aan de productie te kunnen financieren beliep de investering ongeveer 22.000.000 belgische frank per jaar. Sinds 1968 werd een investeringsprogramma ingevoerd, een vijfjarenplan waarbij de investeringen in vaste aktiva werden opgevoerd tot ca. 50.000.000 belgische frank op jaarbasis.

Per jaar was de productiecapaciteit ongeveer 20.000.000 paar panties, kousen en sokken, hetgeen 40% van de binnenlandse productie betekende. Er konden daardoor steeds meer mensen aan het werk. Bij het 50-jarig bestaan van de fabriek in de Erembodegemstraat, in 1972, werkten er in de sites Erembodegemstraat en Bergenmeersenstraat samen zowat 900 personeelsleden, waarvan de grote meerderheid afkomstig was uit Aalst en Erembodegem. Twee derden van het personeel waren vrouwen, een derde mannen. Geschoolde personeelsleden konden onmiddelijk worden ingezet en ongeschoolden kregen de nodige opleiding binnen het bedrijf.

De evolutie in de kousen- en sokkennijverheid ging toen zeer snel hetgeen betekende dat in de sector geen plaats was voor zwakke broertjes en dat alleen dynamische en slagvaardige ondernemingen een plaats op de markt hadden.

Er werd ook een uitbreiding gerealiseerd aan de overkant van de Erembodegemstraat waar een modern magazijn werd gebouwd. Dit magazijn was met een automatische transportband over de straat verbonden met de productie.

Afbeelding
De nieuwe transportbrug over de Erembodegemstraat...

Waar vroeger de lendenelastiek achteraf apart aan de broekkousen en de panty’s werd gestikt nam de Bonnetterie Bosteels-De Smeth in 1977 een patent op het breien van deze elastische band in één stuk samen met de panty zelf. Het was een uitvinding van technisch directeur Fritz Gheyssens, hetgeen ook zo in het patent is vermeld (patent DE2637607 – gepubliceerd op 24/2/1977).


De aandelen raakten door erfenis in kleinere paketten meer en meer verspreid onder de verdere nazaten van de oorspronkelijke aandeelhouders waardoor een coherent beleid niet altijd evident was.

De producten van de lingerielijn waren einde de jaren ’70 geen onverdeeld succes meer waardoor besloten werd met de nv Lingerel op 1 januari 1978 in vereffening te gaan.

Vanaf de jaren ’80 ging het met het bedrijf stilaan bergaf.
Onder meer de veranderende mode, waarbij panty’s niet meer zo gegeerd waren, de hoge loonkosten en de druk van de grote winkelketens die de winstmarges erg naar beneden haalde, waren hiervan de oorzaak. Ingrepen begin de jaren ’90, zoals het sluiten van de fabriek Labor aan de Bergemeersestraat, waardoor de productie werd gecentraliseerd in de Erembodegemstraat, en een vernieuwde marketingstrategie konden het tij niet meer keren. Ondanks alle inspanningen bleven de productie- en de verkoopcijfers teruglopen en werd het bedrijf in verschillende fases geherstructureerd om het af te stemmen op de economische realiteit. Bij elke fase van de herstructurering werd een gevoelig deel van het personeel afgedankt. Zo vonden er drastische afvloeiingen plaats in 1992, 1994, 1995 en 1996. Toen bleven er nog zo’n 200-tal personeelsleden over.

De gebouwen van de fabriek Labor werd in het voorjaar van 1995 uiteindelijk verkocht.

In 1998 stond het bedrijf - inmiddels met Jean-Paul Bosteels, de vierde generatie, aan het hoofd - voor de beslissende keuze: ofwel de productie stoppen en het bedrijf vereffenen ofwel kiezen voor internationalisering. Er werd voor de tweede optie gekozen.

Immers, het bedrijf hoopte dat in de breigoedsector een internationale verankering zou plaatsvinden, waarbij enkel grote groepen nog in staat zouden zijn om te voldoen aan de eisen van de internationale klanten en rendabel te produceren.

De vennootschap werd omgevormd tot een holding onder de naam ‘Bosteels Group’, waarbij de vestiging in Aalst werd afgebouwd tot nog enkel een distributiecentrum.
Eerst werd geïnvesteerd in de overname van de in Roemenië gelegen fabriek ‘Adesgo’. Nadien volgde de overname van het Poolse breigoedproducent ‘Syntex’ en de eveneens Roemeense onderneming ‘Elca’.

De hoop om zelf uit te groeien tot één van die internationale groepen bleek echter ijdel en werd de doodsteek.

De afzet op de lokale Belgische markt bleek te klein te zijn om de gedane investeringen te bekostigen. De bankschulden liepen uiteindelijk op tot circa 700 miljoen frank, waardoor het bedrijf zich genoodzaakt zag om op 1 maart 2001 de boeken neer te leggen.
Dit betekende het definitief einde van een van de grootste werkgevers uit de Denderstreek.

Na het faillissement van de ‘Bosteels Group’ werden de productie-eenheden in Roemenië overgenomen door de Israëlische vennootschap Agraman Industries die het merk Du Parc nog steeds produceert en opnieuw verdeelt op de Belgische markt.

Wordt vervolgd...

--------------------------------------
bron: Archief BBDS - eigen dokumentatie

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - Historiek 2

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 14:53

Geplaatst: 11 Dec 2011 12:02 pm
Dirk Jan schreef:

Er zijn een aantal foto's bewaard waarop vroegere personeelsleden te zien zijn.

Misschien kunnen er via dit forum nog namen bijgezet worden.....


Afbeelding

foto2:
Afbeelding

foto3:
Afbeelding

foto4:
Afbeelding

foto5:
Afbeelding

foto6:
Afbeelding

foto7:
Afbeelding

foto8:
Afbeelding

foto9:
Afbeelding

foto10:
Afbeelding

foto11:
Afbeelding

__________________
Wordt vervolgd...

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - Historiek 3

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:03

Geplaatst: 11 Dec 2011 12:26 pm
Dirk Jan schreef:foto12
Afbeelding

foto13
Afbeelding

foto14
Afbeelding

foto15
Afbeelding

foto16
Afbeelding

foto17
Afbeelding

foto18
Afbeelding

foto19
Afbeelding

foto20
Afbeelding

foto21
Afbeelding

foto22
[Afbeelding

________________________
Wordt vervolgd...

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - Historiek 4

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:06

Geplaatst: 11 Dec 2011 12:46 pm
Dirk Jan schreef:Foto23
Afbeelding

Foto24
Afbeelding

Foto25
Afbeelding

Foto26
Afbeelding

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

Re: DU PARC - historiek

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:07

Geplaatst: 11 Dec 2011 02:33 pm
esja schreef:Dirk Jan,

een pluim, formidabele achtergrond info en bovenal, een fotoreportzge zoals ik nooit gezien heb.
De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - Historiek 5

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:11

Geplaatst: 11 Dec 2011 04:44 pm
Dirk Jan schreef:

Ook over de beginperiode zijn er nog afbeeldingen bewaard....


foto27:
Afbeelding

foto28:
Afbeelding

foto29:
Afbeelding

foto30:
Afbeelding

foto31:
Afbeelding

foto32:
Afbeelding

foto33:
Afbeelding

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

DU PARC - Historiek 6

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:14

Geplaatst: 11 Dec 2011 06:23 pm
Dirk Jan schreef:

Nog wat foto's uit het archief BBDS....


foto34:
Afbeelding

foto35:
Afbeelding

foto36:
Afbeelding

foto37:
Afbeelding

foto38:
Afbeelding

foto39:
Afbeelding

De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

bosteels

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:16

Geplaatst: 11 Dec 2011 07:01 pm
willy kiekens schreef:typische ondergang van een familiebedrijf: men heeft meer gangmakers dan roeiers: 10 (actieve) aandeelhouders met allicht evenveel vrouwelijke stille aandeelhouders; dus zeer log in beslissingen nemen; niet evenveel kennis in leiding van een bedrijf en zeker niet in buitenlandse bijbedrijven. Bosteels was zeker een belangrijk Aalsters familiebedrijf, maar een kleine garnaal op internationaal vlak en is zoals reeds vele Belgische bedrijfjes uitgegleden op dit internationaal terrein.
De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

Re: DU PARC - historiek

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:20

Geplaatst: 16 Jan 2012 07:42 pm
stephane schreef:toestand 01/2012: vernieling, verwaarlozing, brand(en), vandalisme en de natuur doet de rest...

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

stephane
De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)

Gebruikersavatar
Alostum
Site Admin
Berichten: 13002
Lid geworden op: 14 Mei 2014, 15:27
Locatie: Aalst

Re: DU PARC - historiek

Berichtdoor Alostum » 14 Jun 2014, 15:21

Geplaatst: 28 Dec 2012 06:58 pm
Jerommeke schreef:Foto's van de vervallen fabrieksgebouwen.

http://www.urbansecrets.nl/bonneterie.html
De wereld gaat door, de tijd gaat voorbij, mensen gaan weg en soms keren ze niet meer terug en blijven alleen nog foto's achter. Robert Frank (1924-2019)


Terug naar “Breiwerkfabrieken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast

Advertentie