Marcel Aloïs De Bisschop is geboren op 03-08-1907 in Aalst, zoon van Carolus Ludovicus De Bisschop en Maria Goedertier.
Marcel is overleden op 15-07-1991 in Aalst, O.L.V. Kliniek, 83 jaar oud. Hij is begraven op 20-07-1991 in Aalst, St. Jozef.
Adres:
Gentsestraat 41, Aalst
Functies:
Feestdirecteur van het Feestcomité
Voorzitter van de C.V.P. Aalst
Apotheker in de gevangenis van Vorst (1935 - 1944)
Apotheker bij de C.O.O. in Aalst
Provisor van de Kristelijke Mutualiteiten (eigen apotheek)
Lid van de Draeckenieren
Burgemeester van Aalst (26-01-1971 tot 1976)
Schepen van Feestelijkheden en Middenstand
Ere- Schepen van Aalst
Onder - Voorzitter van de Koninklijke Fanfare "Kunst en Vermaak"
Opleidingen:
Licentiaat tandheelkunde
Doctor in de farmacie
Marcel trouwde, 28 jaar oud, op 30-06-1936 in Aalst met Irena Van Hauwe, 25 jaar oud.
Irena is geboren op 29-12-1910 in Aalst, dochter van Ernest Emilius (Mieleken De Waele) Van Hauwe en Maria Virginia Bomon.
Irena is overleden op 23-07-1998 in Aalst, O.L.V. Ziekenhuis, 87 jaar oud.
Op 16 september 1997 werd Stichting Marcel De Bisschop, Aalst - Gabrovo vzw opgericht, met als doel hulp te verlenen aan de bevolking van Gabrovo in Bulgarije, zowel op humanitair, sociaal, cultureel, educatief en wetenschappelijk vlak, evenals inzake mobiliteit en gezondheidszorg.
Begin 2011 werd de naam echter gewijzigd in Mensen Dienen Bulgarije: Aalst - Gabrovo.
De afkorting MDB: Aalst - Gabrovo bleef behouden.
Een tijdlang werd door de Stichting Marcel De Bisschop een bier verkocht, Nen Biskop.
In 2007 verscheen een boek over hem: "Ik heb een steen verlegd. Marcel De Bisschop (1907-1991)".
Na zijn overstap van de CVP naar de Liberale Partij werd hij prompt tot "Blaan Biskop" benoemd, een naam die door hemzelf werd overgenomen.
Straatnaam "Marcel De Bisschopstraat" toegekend op 1 januari 2004 als nieuwe naam voor de Verenigde Natiënstraat.
Aalsterse straten vernoemd naar bekende Aalstenaars
Moderators: Alostum, david, janlouies
Marcel De Bisschopstraat
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Nestor De Tièrestraat
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Oscar Debunnestraat
Oscar Debunne (° Debeuf) is geboren op 24-04-1921 in Vorst, zoon van August Debunne en Bertha Debeuf. Oscar is overleden op 11-05-2006 in Linkebeek, 85 jaar oud.
Hij is gecremeerd op 13-05-2006 in Ukkel.
Beroep:
Advokaat
Functies:
Lid van de gewapende weerstand
Algemeen Secretaris van het Emile Vanderveldeinstituut
Advokaat aan de balie van Kortrijk (1944-1948)
Juridisch bijzitter van de Werkrechtersraad te Kortrijk. (1945-1948)
Burgemeester van Aalst (1953-1956)
Socialistisch Volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst (1954-1956)
Adjunct Vertegenwoordiger van de Verenigde Naties bij de Raad voor technische bijstand aan India en Nepal.
Directeur van het Emile Vanderveldeinstituut (1975-1986)
Secretaris Internationale Betrekkingen van de Belgische Socialistische Partij (1977-1988)
Vertegenwoordiger van de Belgische Socialistische Partij bij de Socialistische Internationale (1976-1989)
Voorzitter van de Raad van Advies voor Ontwikkelingssamenwerking (1978-1982)
Voorzitter van het Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking (1982-1992)
Directeur van het European Institute for South and South-East Asian Studies in Brussel (1990)
Stichter - Voorzitter van de bouwcoöperatieve voor Dender- en Waasland DEWACO.
Directeur van de economische afdeling van de NAVO in Brussel (1973-1975)
Lid van de Raad van beheer van het AMSAB
Opleiding:
Doctor in de Rechten (Rijksuniversiteit Gent 1946)
Oscar trouwde met ??.
In 1952 werd hij door het partijbestuur naar Aalst gestuurd om er de interne problemen binnen de toenmalige BSP op te lossen.
Niet alleen slaagde hij daar in, maar bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1952 verloor de CVP de absolute meerderheid en Debunne werd burgemeester, in een coalitie van socialisten en liberalen.
Van 1954 tot 1956 was hij eveneens socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst.
In april 1956 nam hij uit beide functies ontslag in enigszins mysterieuze omstandigheden, waarbij men hem een tijdje in de kranten als "onvindbaar" vermeldde.
Straatnaam "Oscar Debunnestraat" toegekend in 2006 als nieuwe naam voor een gedeelte van de Paardendries.
Hij is gecremeerd op 13-05-2006 in Ukkel.
Beroep:
Advokaat
Functies:
Lid van de gewapende weerstand
Algemeen Secretaris van het Emile Vanderveldeinstituut
Advokaat aan de balie van Kortrijk (1944-1948)
Juridisch bijzitter van de Werkrechtersraad te Kortrijk. (1945-1948)
Burgemeester van Aalst (1953-1956)
Socialistisch Volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst (1954-1956)
Adjunct Vertegenwoordiger van de Verenigde Naties bij de Raad voor technische bijstand aan India en Nepal.
Directeur van het Emile Vanderveldeinstituut (1975-1986)
Secretaris Internationale Betrekkingen van de Belgische Socialistische Partij (1977-1988)
Vertegenwoordiger van de Belgische Socialistische Partij bij de Socialistische Internationale (1976-1989)
Voorzitter van de Raad van Advies voor Ontwikkelingssamenwerking (1978-1982)
Voorzitter van het Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking (1982-1992)
Directeur van het European Institute for South and South-East Asian Studies in Brussel (1990)
Stichter - Voorzitter van de bouwcoöperatieve voor Dender- en Waasland DEWACO.
Directeur van de economische afdeling van de NAVO in Brussel (1973-1975)
Lid van de Raad van beheer van het AMSAB
Opleiding:
Doctor in de Rechten (Rijksuniversiteit Gent 1946)
Oscar trouwde met ??.
In 1952 werd hij door het partijbestuur naar Aalst gestuurd om er de interne problemen binnen de toenmalige BSP op te lossen.
Niet alleen slaagde hij daar in, maar bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1952 verloor de CVP de absolute meerderheid en Debunne werd burgemeester, in een coalitie van socialisten en liberalen.
Van 1954 tot 1956 was hij eveneens socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Aalst.
In april 1956 nam hij uit beide functies ontslag in enigszins mysterieuze omstandigheden, waarbij men hem een tijdje in de kranten als "onvindbaar" vermeldde.
Straatnaam "Oscar Debunnestraat" toegekend in 2006 als nieuwe naam voor een gedeelte van de Paardendries.
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Park De Blieck
Joseph Clemens Maria De Blieck is geboren op 13-09-1866 in Lebbeke, zoon van Adolphus Augustus Carolus De Blieck en Evelina Amelia Theresia Hortense Philipkin.
Joseph is overleden op 11-05-1927 in Aalst, 60 jaar oud. Hij is begraven op 14-05-1927 in Aalst, St. Martinus.
Adres:
Vaartkaai 5, Aalst (1894)
Beroepen:
Koopman in hop (1894)
Bierbrouwer (1899)
Functies:
Gemeenteraadslid (Vanaf 12-01-1904)
Senator voor de Liberale Partij (Vanaf 02-06-1912)
Ere - Voorzitter van de Aalsterse Wezenbond
Onderscheidingen:
Ridder in de Leopoldsorde
Burgerlijk Erekruis 1ste klas 1914-18
Joseph:
(1) trouwde, 26 jaar oud, op 25-10-1892 in Aalst met Maria Emilia Callebaut, 34 jaar oud.
Maria is geboren op 02-06-1858 in Aalst, dochter van Carolus Callebaut en Maria Meert.
Maria is weduwe van Dominicus Josephus Raymondus Van Assche (1836-1891), met wie zij trouwde op 24-09-1883 in Aalst.
(2) trouwde na 1909 met Maria Theresia Henrietta Février.
Maria is geboren op 29-12-1873 in Sombreffe, dochter van Edouard Alfred Albert Février en Adolphine Marie Claire Stalon.
Hij stond bekend als een groot weldoener van weeskinderen en mensen in nood.
Hij was eveneens een groot kunstliefhebber en bezat een groot aantal werken van Valerius De Saedeleer.
Deze schilderijen pronkten in zijn buitenverblijf het Torenhof.
Straatnaam "Park De Blieck" toegekend op 19 augustus 1960.
Joseph is overleden op 11-05-1927 in Aalst, 60 jaar oud. Hij is begraven op 14-05-1927 in Aalst, St. Martinus.
Adres:
Vaartkaai 5, Aalst (1894)
Beroepen:
Koopman in hop (1894)
Bierbrouwer (1899)
Functies:
Gemeenteraadslid (Vanaf 12-01-1904)
Senator voor de Liberale Partij (Vanaf 02-06-1912)
Ere - Voorzitter van de Aalsterse Wezenbond
Onderscheidingen:
Ridder in de Leopoldsorde
Burgerlijk Erekruis 1ste klas 1914-18
Joseph:
(1) trouwde, 26 jaar oud, op 25-10-1892 in Aalst met Maria Emilia Callebaut, 34 jaar oud.
Maria is geboren op 02-06-1858 in Aalst, dochter van Carolus Callebaut en Maria Meert.
Maria is weduwe van Dominicus Josephus Raymondus Van Assche (1836-1891), met wie zij trouwde op 24-09-1883 in Aalst.
(2) trouwde na 1909 met Maria Theresia Henrietta Février.
Maria is geboren op 29-12-1873 in Sombreffe, dochter van Edouard Alfred Albert Février en Adolphine Marie Claire Stalon.
Hij stond bekend als een groot weldoener van weeskinderen en mensen in nood.
Hij was eveneens een groot kunstliefhebber en bezat een groot aantal werken van Valerius De Saedeleer.
Deze schilderijen pronkten in zijn buitenverblijf het Torenhof.
Straatnaam "Park De Blieck" toegekend op 19 augustus 1960.
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Passage Pieter Van Aelst
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Pastoor Lauwereysstraat
Jan Stanislaus Lauwereys is geboren op 28-01-1853 in Ninove, zoon van Petrus Juliaan Lauwerijs en Maria Amelia Van Der Smissen.
Jan is overleden op 26-12-1928 in Aalst, 75 jaar oud. Hij is begraven op 31-12-1928 in Aalst, O.L.V. Bijstand.
Beroepen:
van 20-12-1879 tot 26-12-1928 Priester (Priester gewijd 20-12-1879 te Gent)
van 22-12-1879 tot 07-01-1884 Onderpastoor van Vlierzele
van 08-01-1884 tot 09-04-1901 Onderpastoor van St. Niklaas
van 10-04-1901 tot 26-12-1928 Pastoor van O.L.V. Bijstand (Stichter van deze parochie)
Onderscheidingen:
Ridder in de Leopoldsorde
Ereteken 1ste en 2de klas
Ereteken van de Mutualiteit
Opleidingen:
Klein Seminarie te St. Niklaas
Groot Seminarie te Gent
Na zijn lagere school ging hij naar het Klein Seminarie in St. Niklaas en van daar vanaf 1 oktober 1876 naar het Groot Seminarie in Gent waar hij priester werd gewijd op 20 december 1879.
Twee dagen na zijn priesterwijding werd hij al tot onderpastoor aangesteld in Vlierzele.
Op 8 januari 1884 werd hij onderpastoor van de O.L.V. kerk van St. Niklaas.
Door zijn buitengewone ijver o.a. door de oprichting van weefscholen en apostelhuizen wekte hij de aandacht van het bisdom die hem de opdracht gaf een nieuwe parochie te stichten.
Deze nieuwe parochie werd Aalst Mijlbeke waar hij door bisschop Stillemans tot pastoor werd aangesteld op 9 april 1901.
Hij werd eerst aangesteld als pastoor van de St. Corneliuskapel waarin de voorlopige kerk was ondergebracht.
Deze kapel werd rond 1878 gebouwd door toedoen van de rijke landbouwer en gemeenteraadslid Judocus De Cock die ze had laten oprichten ter nagedachtenis aan zijn zoontje die op achtjarige leeftijd was overleden.
De nieuwe bidplaats was echter spoedig te klein zodat de pastoor er een voorgebouw van een tiental meter liet bijbouwen waardoor er plaats kwam voor een 500-tal gelovigen.
Tot aan de inwijding van de nieuwe kerk zou de kapel als parochiekerk blijven dienst doen, daarna werd ze overgedragen aan de Zusters van Vincentius à Paolo als kloosterkapel.
De dochter van Judocus De Cock erfde de kapel en door haar huwelijk kwam deze kapel uiteindelijk in het bezit van de familie De Vis.
De eigenaars bekommerden zich niet om het onderhoud ervan zodat ze in 1955 in een zodanige slechte toestand verkeerde dat ze niet meer mocht gebruikt worden, in 1980 werd ze dan volledig afgebroken.
Stadsarchitect Jules Goethals kreeg de opdracht om de plannen te tekenen voor een nieuwe kerk en pastorij.
De officiële start van de bouwwerken begon in maart 1902 en pastoor Lauwereys plaatste zelf de laatste steen van de toren op 27 juni 1903.
De nieuwe kerk werd op 27 september 1903 plechtig ingewijd en toegewijd aan O.L.V. Bijstand.
De uiteindelijke volledige afwerking zou pas plaats vinden rond 1928 toen pastoor Lauwereys kort voor zijn dood op eigen kosten nog schilderwerken liet uitvoeren in het koor.
De kerk van Mijlbeek zoals ze door de Aalstenaars genoemd wordt is ook de kerk waarin Pierre Uyttersprot dienst deed als laatste suisse van Aalst.
In zijn nieuwe parochie zette Stanislas zich met volle ijver in en stichtte er onder meer jongens- meisjes- en avondscholen.
Hij richtte er ook een boeren- en boerinnenbond, een spaarkas, een volksbibliotheek, een school voor kantwerksters en corsetmaaksters op.
Kort gezegd een ganse reeks opvoedkundige en maatschappelijke instellingen voor de jeugd, landbouwers en werkmensen.
Ook de ouderen werden niet vergeten, waarvoor hij 6 apostelhuisjes liet inrichten waar zij onbekommerd hun oude dag konden slijten.
Hij had eveneens een aandeel in de oprichting van het latere O.L.V. Ziekenhuis waar hij in het begin het geestelijk bestuur waarnam.
Tijdens de oorlog heeft hij nooit zijn parochie verlaten maar bleef steeds op post om bijstand te verlenen aan zijn geteisterde parochianen.
Bij zijn parochianen was hij steeds geliefd behalve bij de bewoners van de barakken waar hij nooit op bezoek ging.
Dank zij hem werd er op het kerkplein een monument opgericht, uit dankbaarheid voor de groote offers in dezen oorlog gebracht door de gesneuvelde soldaten, de gemartelde burgers en opgeeisschten onzer stad en tot eeuwig aandenken aan onze geliefde helden.
Straatnaam “Pastoor Lauwereysstraat” toegekend op 22 mei 1952 voor een nieuwe straat, deze straat wordt in de volksmond ook de “Manke Pasterstraat” genoemd, naar een lichte lichamelijke handicap van de pastoor.
Jan is overleden op 26-12-1928 in Aalst, 75 jaar oud. Hij is begraven op 31-12-1928 in Aalst, O.L.V. Bijstand.
Beroepen:
van 20-12-1879 tot 26-12-1928 Priester (Priester gewijd 20-12-1879 te Gent)
van 22-12-1879 tot 07-01-1884 Onderpastoor van Vlierzele
van 08-01-1884 tot 09-04-1901 Onderpastoor van St. Niklaas
van 10-04-1901 tot 26-12-1928 Pastoor van O.L.V. Bijstand (Stichter van deze parochie)
Onderscheidingen:
Ridder in de Leopoldsorde
Ereteken 1ste en 2de klas
Ereteken van de Mutualiteit
Opleidingen:
Klein Seminarie te St. Niklaas
Groot Seminarie te Gent
Na zijn lagere school ging hij naar het Klein Seminarie in St. Niklaas en van daar vanaf 1 oktober 1876 naar het Groot Seminarie in Gent waar hij priester werd gewijd op 20 december 1879.
Twee dagen na zijn priesterwijding werd hij al tot onderpastoor aangesteld in Vlierzele.
Op 8 januari 1884 werd hij onderpastoor van de O.L.V. kerk van St. Niklaas.
Door zijn buitengewone ijver o.a. door de oprichting van weefscholen en apostelhuizen wekte hij de aandacht van het bisdom die hem de opdracht gaf een nieuwe parochie te stichten.
Deze nieuwe parochie werd Aalst Mijlbeke waar hij door bisschop Stillemans tot pastoor werd aangesteld op 9 april 1901.
Hij werd eerst aangesteld als pastoor van de St. Corneliuskapel waarin de voorlopige kerk was ondergebracht.
Deze kapel werd rond 1878 gebouwd door toedoen van de rijke landbouwer en gemeenteraadslid Judocus De Cock die ze had laten oprichten ter nagedachtenis aan zijn zoontje die op achtjarige leeftijd was overleden.
De nieuwe bidplaats was echter spoedig te klein zodat de pastoor er een voorgebouw van een tiental meter liet bijbouwen waardoor er plaats kwam voor een 500-tal gelovigen.
Tot aan de inwijding van de nieuwe kerk zou de kapel als parochiekerk blijven dienst doen, daarna werd ze overgedragen aan de Zusters van Vincentius à Paolo als kloosterkapel.
De dochter van Judocus De Cock erfde de kapel en door haar huwelijk kwam deze kapel uiteindelijk in het bezit van de familie De Vis.
De eigenaars bekommerden zich niet om het onderhoud ervan zodat ze in 1955 in een zodanige slechte toestand verkeerde dat ze niet meer mocht gebruikt worden, in 1980 werd ze dan volledig afgebroken.
Stadsarchitect Jules Goethals kreeg de opdracht om de plannen te tekenen voor een nieuwe kerk en pastorij.
De officiële start van de bouwwerken begon in maart 1902 en pastoor Lauwereys plaatste zelf de laatste steen van de toren op 27 juni 1903.
De nieuwe kerk werd op 27 september 1903 plechtig ingewijd en toegewijd aan O.L.V. Bijstand.
De uiteindelijke volledige afwerking zou pas plaats vinden rond 1928 toen pastoor Lauwereys kort voor zijn dood op eigen kosten nog schilderwerken liet uitvoeren in het koor.
De kerk van Mijlbeek zoals ze door de Aalstenaars genoemd wordt is ook de kerk waarin Pierre Uyttersprot dienst deed als laatste suisse van Aalst.
In zijn nieuwe parochie zette Stanislas zich met volle ijver in en stichtte er onder meer jongens- meisjes- en avondscholen.
Hij richtte er ook een boeren- en boerinnenbond, een spaarkas, een volksbibliotheek, een school voor kantwerksters en corsetmaaksters op.
Kort gezegd een ganse reeks opvoedkundige en maatschappelijke instellingen voor de jeugd, landbouwers en werkmensen.
Ook de ouderen werden niet vergeten, waarvoor hij 6 apostelhuisjes liet inrichten waar zij onbekommerd hun oude dag konden slijten.
Hij had eveneens een aandeel in de oprichting van het latere O.L.V. Ziekenhuis waar hij in het begin het geestelijk bestuur waarnam.
Tijdens de oorlog heeft hij nooit zijn parochie verlaten maar bleef steeds op post om bijstand te verlenen aan zijn geteisterde parochianen.
Bij zijn parochianen was hij steeds geliefd behalve bij de bewoners van de barakken waar hij nooit op bezoek ging.
Dank zij hem werd er op het kerkplein een monument opgericht, uit dankbaarheid voor de groote offers in dezen oorlog gebracht door de gesneuvelde soldaten, de gemartelde burgers en opgeeisschten onzer stad en tot eeuwig aandenken aan onze geliefde helden.
Straatnaam “Pastoor Lauwereysstraat” toegekend op 22 mei 1952 voor een nieuwe straat, deze straat wordt in de volksmond ook de “Manke Pasterstraat” genoemd, naar een lichte lichamelijke handicap van de pastoor.
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Petrus Van Nuffelstraat
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Pierre Corneliskaai
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Pieter Coeckestraat
Pieter Coecke is geboren op 14-08-1502 in Aalst, zoon van Jan Coecke en Ida De Pauw.
Pieter is overleden op 16-12-1550 in Brussel, 48 jaar oud. Hij is begraven in Brussel, St. Gorik.
Functies:
Deken van de schildersgilde St. Lucas
Hofschilder van Keizer Karel V
Pieter:
(1) trouwde in Antwerpen met Anna Mertens van Dornicke. Anna is overleden in 1528.
(2) had een relatie met Antonia Van der Sant.
(3) trouwde in 1538 in Mechelen met Maaike Verhulst Bessemers.
Maaike is geboren in 1518 in Mechelen.
Maaike is overleden in maart 1600 in Mechelen, 82 jaar oud. Zij is begraven op 01-04-1600 in Mechelen.
Beroep:
Kunstschilderes
Pieter stamde uit een voorname familie, waarin naast kunstenaars ook politici voorkwamen.
Sommige bronnen vermelden zijn vader als schepen der stad Aalst, andere leden van de familie Coecke bezetten van 1601 tot 1680 onafgebroken schepenzetels in Aalst.
Hij was een Vlaams architect, beeldhouwer, prentkunstenaar, schilder, auteur en tekenaar.
Ook ontwierp hij wandtapijten en werkte hij met gebrandschilderd glas.
Hij was van 1517 tot 1521 leerling van Bernard van Orley in Brussel en verbleef midden jaren ’20 enige tijd in Italië waar hij kennis maakte met de Italiaanse renaissancekunst.
In 1527 werd hij lid van het Antwerpse St. Lucasgilde en in 1533 vertrok hij voor een jaar naar Constantinopel in een mislukte poging zakenrelaties te verwerven voor zijn tapijten.
Coecke zette in 1544 een atelier op in Brussel, daar maakte hij o.a. zijn schilderijen, prenten en tapijten.
Pieter Brueghel de Oude was een gezel in dit atelier en trouwde in 1563 Pieters dochter Maycken.
Coecke heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het verspreiden van de Renaissance naar het Noorden met zijn werken maar ook door zijn boeken.
Hij vertaalde Sebastiano Serlio’s Libri d’architettura dat in 1539 werd gepubliceerd.
Hij was vlak voor zijn dood nog korte tijd hofschilder van keizer Karel V.
Pieter geeft het beeldverslag van zijn reis naar Istanbul de naam "Moeurs e fachon de faire de Turcz".
Grafschrift van Pieter Coecke in de kerk van St. Gorik in Brussel.
Siste pedem, Lector: sanctam huic optato quietem;
PETRO COECKE cognamento, ab Alosta,
CAROLI V. casaris, ac MARIAE Reginae
Pictori ordinario, ingenio, arte, industria incomparabili
MARIA conjux maesiissima pientissimo conjugo pos
Vixit ann. XLVIII. mens. IV. d. II.
Decessit Bruxellis XVI Decemb. anno M.D.L.
Natus Alostae XIV Aug. anno M.D.II.
Virtus morte superior
Zijn beeltenis siert sinds 1887 het gebiedshuisje van het belfort.
Straatnaam "Pieter Coeckestraat" toegekend op 24 mei 1901.
Pieter is overleden op 16-12-1550 in Brussel, 48 jaar oud. Hij is begraven in Brussel, St. Gorik.
Functies:
Deken van de schildersgilde St. Lucas
Hofschilder van Keizer Karel V
Pieter:
(1) trouwde in Antwerpen met Anna Mertens van Dornicke. Anna is overleden in 1528.
(2) had een relatie met Antonia Van der Sant.
(3) trouwde in 1538 in Mechelen met Maaike Verhulst Bessemers.
Maaike is geboren in 1518 in Mechelen.
Maaike is overleden in maart 1600 in Mechelen, 82 jaar oud. Zij is begraven op 01-04-1600 in Mechelen.
Beroep:
Kunstschilderes
Pieter stamde uit een voorname familie, waarin naast kunstenaars ook politici voorkwamen.
Sommige bronnen vermelden zijn vader als schepen der stad Aalst, andere leden van de familie Coecke bezetten van 1601 tot 1680 onafgebroken schepenzetels in Aalst.
Hij was een Vlaams architect, beeldhouwer, prentkunstenaar, schilder, auteur en tekenaar.
Ook ontwierp hij wandtapijten en werkte hij met gebrandschilderd glas.
Hij was van 1517 tot 1521 leerling van Bernard van Orley in Brussel en verbleef midden jaren ’20 enige tijd in Italië waar hij kennis maakte met de Italiaanse renaissancekunst.
In 1527 werd hij lid van het Antwerpse St. Lucasgilde en in 1533 vertrok hij voor een jaar naar Constantinopel in een mislukte poging zakenrelaties te verwerven voor zijn tapijten.
Coecke zette in 1544 een atelier op in Brussel, daar maakte hij o.a. zijn schilderijen, prenten en tapijten.
Pieter Brueghel de Oude was een gezel in dit atelier en trouwde in 1563 Pieters dochter Maycken.
Coecke heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het verspreiden van de Renaissance naar het Noorden met zijn werken maar ook door zijn boeken.
Hij vertaalde Sebastiano Serlio’s Libri d’architettura dat in 1539 werd gepubliceerd.
Hij was vlak voor zijn dood nog korte tijd hofschilder van keizer Karel V.
Pieter geeft het beeldverslag van zijn reis naar Istanbul de naam "Moeurs e fachon de faire de Turcz".
Grafschrift van Pieter Coecke in de kerk van St. Gorik in Brussel.
Siste pedem, Lector: sanctam huic optato quietem;
PETRO COECKE cognamento, ab Alosta,
CAROLI V. casaris, ac MARIAE Reginae
Pictori ordinario, ingenio, arte, industria incomparabili
MARIA conjux maesiissima pientissimo conjugo pos
Vixit ann. XLVIII. mens. IV. d. II.
Decessit Bruxellis XVI Decemb. anno M.D.L.
Natus Alostae XIV Aug. anno M.D.II.
Virtus morte superior
Zijn beeltenis siert sinds 1887 het gebiedshuisje van het belfort.
Straatnaam "Pieter Coeckestraat" toegekend op 24 mei 1901.
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Pieter Daensstraat
Petrus Franciscus (Pieter) Daens is geboren op 10-06-1842 in Aalst, zoon van Ludovicus Daens en Anna Maria Boon.
Pieter is overleden op 26-03-1918 in Aalst, 75 jaar oud. Hij is begraven op 30-03-1918 in Aalst, St. Martinus.
Beroep:
Dagbladschrijver
Functies:
Gemeenteraadslid (1912 - 1918)
Volksvertegenwoordiger (1902 - 1918)
Ere - Voorzitter van de Vereenigde Ziekenfondsen
Pieter trouwde, 33 jaar oud, op 18-04-1876 in Aalst met Anna Maria Louisa Mayart, 20 jaar oud.
Anna is geboren op 16-12-1855 in Aalst, dochter van Philippus Mayart en Barbara Amelia Leontina Delcroix.
In Aalst algemeen bekend als "Pie Donsj".
Drukker, uitgever en politicus, hij kocht in 1870 het lokale katholieke weekblad Het Land van Aalst en stichtte in 1872 een eigen weekblad, De Werkman.
Hij schreef een pittig en volks proza, was anti-militaristisch ingesteld en sterk begaan met de arbeidende klasse.
Hij was mede-oprichter van de Christene Volkspartij.
Van 1904 tot zijn dood was hij kamerlid voor het arrondissement Aalst.
Na het overlijden van zijn broer Adolf (1907) werd hij de leider van de Christene Volkspartij.
Hij stierf in grote armoede.
Louis Paul Boon schreef een boek over hem: Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht.
Straatnaam "Pieter Daensstraat" toegekend op 11 mei 1934.
Pieter is overleden op 26-03-1918 in Aalst, 75 jaar oud. Hij is begraven op 30-03-1918 in Aalst, St. Martinus.
Beroep:
Dagbladschrijver
Functies:
Gemeenteraadslid (1912 - 1918)
Volksvertegenwoordiger (1902 - 1918)
Ere - Voorzitter van de Vereenigde Ziekenfondsen
Pieter trouwde, 33 jaar oud, op 18-04-1876 in Aalst met Anna Maria Louisa Mayart, 20 jaar oud.
Anna is geboren op 16-12-1855 in Aalst, dochter van Philippus Mayart en Barbara Amelia Leontina Delcroix.
In Aalst algemeen bekend als "Pie Donsj".
Drukker, uitgever en politicus, hij kocht in 1870 het lokale katholieke weekblad Het Land van Aalst en stichtte in 1872 een eigen weekblad, De Werkman.
Hij schreef een pittig en volks proza, was anti-militaristisch ingesteld en sterk begaan met de arbeidende klasse.
Hij was mede-oprichter van de Christene Volkspartij.
Van 1904 tot zijn dood was hij kamerlid voor het arrondissement Aalst.
Na het overlijden van zijn broer Adolf (1907) werd hij de leider van de Christene Volkspartij.
Hij stierf in grote armoede.
Louis Paul Boon schreef een boek over hem: Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht.
Straatnaam "Pieter Daensstraat" toegekend op 11 mei 1934.
Elk tijdperk heeft duizenden helden die in geen enkel geschiedenisboek vermeld worden. Otto Weiss
Terug naar “Straten, pleinen, monumenten en gebouwen”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast