Socialistische (strijd) liederen

[Alostum]

August De Schutter, herbergier in het café “Bij August” aan de Bolleweg noteerde samen met zijn echtgenote Maria Clementina De Smedt (Clemens Katjes) in schriftjes en op losse blaadjes een schat aan socialistische (strijd) liederen.


Maria Clementina De Smedt achter hun toog in café "Bij August"


’t Moleken van Tsaaie

-1-

Een knaapje stond bedrukt te zien
Naar ’t moleken van Tsaaie
Ach, had het maar een enkle cent
Om ook eens mee te draaien
Het had zijn Moeder zo gesmeekt
Zijn schooltaak was geschreven
Begrijpt gij wel de smart der vrouw
Zij kon haar kind niets geven

-2-

Bedroefd was ’t knaapje heengegaan
Na vruchteloos bedel
De Moeder had geen geld voor brood
Haar man was overleden
Een enkle cent bezat zij niet
Om ’t arme kind te paaien
En instinctmatig slentert het
Naar ’t moleken van Tsaaie

-3-

De kleine zag zijn makkers al
Aan ’t draaispel zwierend hangen
Terwijl de tranen gemelijk
Hem rolden van de wangen
Een werkman stond daar ook omtrent
Hij had het kind in ‘d ogen
Hij las de smart in ’t knaapjes hert
En diep was hij bewogen

-4-

De vent ging in de kleine hand
Drie centen nederleggen
En ’t knaapje riep “O goede man”
Dat zal ‘k moeder zeggen
Dit hoefdet gij maar niet te doen
Was vader nog in leven
Maar als mijn moeder centen heeft
Zal zij ’t U wedergeven

Bron: foto en liedjes - eigen collectie

wordt vervolgd

[Alostum]

Het Lied van den Olifant

Iederen mens die heeft er maar zijn gedacht
In de Liefde of in het spel - Gij begrijpt mij toch wel
Waar ik al zo lang naar tracht - Ik zal aan U in 't openbaar eens vertellen
't is waar - dus luisterd nu maar

Ik zou willen dat ik van morgen af eens rijke was
Want een grote beurs met geld komt mij goed van pas
't eerste dat ik zou willen - 't was een schoone vrouw
Doch zij mocht niet ouder zijn dan 20 jaar
ik zou haar op een kamer zetten en met fatsoen
juist zo als de rijke lieden kunnen doen
Hadden wij geen liefde meer voor elkander
Wel voor 't zelfde geld - neemt U een nader

Ik zou willen dat ik een boerken was met veel verstand
Vele koeien - geld en land - ik vind het zo plezant
Zo te leven hier op aarde - wel ik nam mij ene meid
die de koeien goed melken kan
ik ging bij haar 's morgens vroeg
in de stal wel verdraaid
Tot als mijn haantje een had gekraaid

Ik zou willen dat ik een vrouwtje was naar eenieders zin
'k leefde maar dan van de liefdemin
Wat zou ik de getrouwde mannen kunnen temmen
Deze kregen ruzie en slagen van een vrouw
Maar dat ik de meester was in Belgenland
'k zou de millioenenneertjes trekken een tand
'k legde al de ministers aan een ketting vast
tot zij stemden wat minder lasten

'k zou willen dat als het nu nog eens oorlog was
dat de rijke al tegaar zoo maar onder elkaar
gans alleen moesten vechten gaan
wel gezond een zien dat een haas goed lopen kan
en dan nog op het front zo men vinden terstond
Heldenbroeken vol met stront

'k zou willen dat ik een olifant was
met een grote snuit en vier zwarte poten
Dat komt juist uit - ik zou die rijke sloebers op hun tenen terten
dat ze van de pijn - wat gaven van hun geld
maar een kreftenbijter - ezel of zwijn
zou ik hier op aarde niet willen zijn
zulke schepsel mensenlief gij moogt het weten
zouden hun eigen drek durven op eten.

Bron: eigen collectie

wordt vervolgd

[Alostum]

Oorlog aan den Oorlog

Volkeren der aard uw zonen
Willen slechts in vrede wonen,
Weg het mooie veld van eer,
Nooit neen nooit geen oorlog meer.
Weg die leugens over helden,
Die kreveren op de velden,
Aan den woesten oorlog brand,
Offert men de jeugd van 't land.
Duizenden en duizend slaven,
liggen naamloos nu begraven,
't Is of zucht hun stemmen zacht
Zie wat u den oorlog bracht!
Want nooit brengt het geweer,
Aan de volkeren eer.
Maar slechts de dood!
Neen nooit geen oorlog meer!

Volkeren der aard uw zonen
Willen slechts in vrede wonen.
Leef zoals gij leven moet,
Mest de velden niet met bloed.
Wilt gij echt als mensen leven,
Doe dan wat er staat geschreven,
Dompel nutteloos niet in rouw,
Uwe kind'ren en uw vrouw.
Volkeren gij marionetten,
Zult gij u dan nooit verzetten?
Laat het door uw ziele gaan,
Doe den oorlog-oorlog aan!
Want nooit brengt het geweer,
Aan de volkeren eer.
Maar slechts de dood!
Neen nooit geen oorlog meer!

Bron: eigen collectie

wordt vervolgd