Pagina 1 van 1

Duitse wegwijzers

Geplaatst: 15 Jun 2025, 17:22
door Alostum
Voor het mededelingenblad van het Navorsings- en Studiecentrum voor de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog schreef Marc Uytersprot in 1986 volgend artikel:

DUITSE WEGWIJZERS EN PLAATSNAAMBORDEN TE HOFSTADE-AALST
Overal rezen tijdens de Duits bezetting (1940-1944) verkeersplaten op om vooral de Duitsers op het goede pad te houden. We onderscheiden wegwijzers en plaatsnaamborden.
Te Hofstade-Aalst tellen we nu nog 14 geschilderde verkeersplaten uit deze periode. Sommige ervan zijn nog in prefekte staat en zijn nog aktueel bruikbaar vooral door hun opvallendheid, andere zijn gedeeltelijk overschilderd of verweerd. De afmetingen van de wegwijzers zijn verschillend, afhankelijk van de lengte van de gemeentenaam die er op voorkomt.
De plaatsnaamborden zijn identiek.
De bezetter schilderde op de voornaamste verkeerspunten de wegwijzers op de muur. De reden hiervoor is te verklaren: het was immers de enige oplossing om vernieling of sabotage door hun tegenstanders te voorkomen.
De verf hiervoor gebruikt zal wel van een zeer goede kwaliteit zijn geweest, zoniet was er na 45 jaar niets van overgebleven. Volgens een mondelinge mededeling van een deskundige, gebruikten de Duitsers hier voor het eerst een synthetische verfsoort op basis van buna. Het zelfde product werd toe ook al in de Duitse autobandenindustrie gebruikt.
De gebruikte kleuren zijn: zwarte letters op een okergele achtergrond, zwart omkaderd. Het zijn de typische kleuren die nu nog in Duitsland in gebruik zijn.
Dat de meeste wegwijzers of plaatsnaamborden laag bij de grond zijn aangebracht is niet toevallig gebeurd. Bij duisternis reden de Duitse auto’s of moto’s met gedempt licht, vandaar.
Wanneer twee aanduidingen boven elkaar zijn geplaatst, is de onderste het eerst geschilderd, dus het oudste. Alles moest snel gaan om de opmars te verzekeren. In een later stadium werd vóór de beschildering op een baksteenmuur, het te beschilderen gedeelte vooraf gecementeerd. Hierdoor bekwam men een betere hechting van de verf op de ondergrond; het bord moest immers 1000 jaar bruikbaar zijn.
Bij de ontleding van de lettertypes merken we op dat verschillende borden te Hofstade-Aalst door dezelfde persoon en zeker op het zelfde tijdstip zijn aangebracht.
De overgbleven verkeersplaten te Hofstade zijn geen uitzondering. Over het ganse Vlaamse land zijn dergelijke ‘oorlogsrestanten’ terug te vinden. We geven er enkele op als bijkomende illustratie: Grimbergen (kruispunt rijksweg Aalst-Vilvoorde/Rijkenhoekstraat), Ninove (Brouwerij Slagmulder), Duffel (hoek Kiliaanstraat-Molenstraat), Aarschot (Van Cauwenbergstraat), Liedekerke (Stationsstraat), Geel (Sint-Dominaplein-Kapel), Weelde (Weeldestraat).


Het is mij niet bekend of er na 80 jaar nog dergelijke wegwijzers in het Aalsterse te zien zijn.