istoereken van 't kerrebroek

[Alostum]

Geplaatst: 14 Sep 2010 06:12 pm

Nen boer op’t kerrebroek steirft en zen weif eirft alles.
Da was nog è pront weif en ze waa de boerderei verder doeng mor zu allien….
Z’en wist niks van ’t boeren, dus, ze moest nen knecht emmen.
Ze zetj èn annonsken in de gazet van Oilsjt en ter kwoamen der twiej op af, den ienen nen dronkort en den anderen èn zjanet.

Z’eit ter ne kier oever gepeist en omda ze me nen dronkort tog niks en was pakte ze de zjanet.

Goei keis, ’t was ne goeie weirker en è wist iet van den boerestiel.

No è poor weiken zei z’em: g’etj goe gewerkt, go ge mor vanden’oavet isj no ’t stat.

È dei dat mor assem om ien ieren nog ni weir en was wirt da weif tog ongerest; om twie ieren wert da ne ligten paniek

Als en ten om drei ieren thuis kwam vroeg ze on em om be eir on de stoof te kommen zitten.

'Doe mèn bloes oit' zei ze en beivent deiten da.

'Doe na mèn botten oit' zei ze en troagskes deiten da.

'Doe ten na mijn kasen oit' vroeg ze en uk dat deiten

'En ten mennen rok' Da deitem derekt.

'En menne soetjien' Uk da deiten

Ten keik z’em regt in zen oeigen.



'As ge na nog iene kier in moin klieren no ’t stat teif goon ligde derekt boiten '