Re: 't sluiske nieuwbeek,hoezebeek, siesegembeek.Hoe zit het nu?
Geplaatst: 10 Jul 2017, 10:56
Uit HNB 10/7/2017
Vandaag om 06:00 door Leen De Smedt - Print - Corrigeer
Hebben deze arbeiders de smerigste job van Vlaanderen?
De toegang naar de werken gaat via één gat. Er zijn nog twee andere toegangen, onder meer om slib uit de koker te halen.
Via één diep gat naast het onthaalcomplex Keizershallen wordt de eeuwenoude stadsomwalling gerenoveerd. De bikkelharde klus is van levensbelang want anders zou er sterke wateroverlast heersen, en dreigen de huizen die erbovenop staan, in te zakken.
Het gewelf dat de stadsomwalling vormt, is er bijzonder slecht aan toe. “Het doet nog steeds dienst als belangrijke riolering waarmee het afvalwater van duizenden Aalstenaars wordt afgevoerd naar de collector van Aquafin in de Burchtstraat, en vervolgens naar het zuiveringsstation in Hofstade”, zegt Hans Van Langenhove, ingenieur mobiliteit en openbare werken van de stad Aalst. “Als we niets zouden doen, zou dit op termijn voor sommige gebouwen die tot boven het gewelf zijn opgetrokken, onvermijdelijk leiden tot verzakkingen en zware schade. In de Zonnestraat was dit al het geval. Deze straat hebben we prioritair aangepakt en nu zijn we aan het Keizersplein bezig, met één grote hindernis: de toegankelijkheid.”
Omdat het gewelf overbouwd is, bestaan er nog slechts een zéér beperkt aantal toegangen. “Alle werken moeten momenteel via één gat, gelegen aan het onthaalcomplex op het Keizersplein, uitgevoerd worden”, zegt Van Langenhove. “Het is bijzonder krap, maar net groot genoeg voor de arbeiders, de renovatiematerialen en hun gereedschap. De overige twee toegangen doen enkel dienst om slib uit de koker te halen via zuigslangen, cementgrout in de koker te brengen, of als beluchting voor de arbeiders die aan het werk zijn in de koker.”
Noodzakelijke werken
De werken bestaan vooral uit manuele arbeid in zeer moeilijke omstandigheden. “Regelmatig worden we geconfronteerd met onbekende schades aan het gewelf die pas zichtbaar worden na verwijdering van het slib, intussen bijna 2.000 kubieke meter”, zegt de ingenieur nog. “Er moet gewerkt worden in slib en rioolwater tot de knieën, in een omgeving met rioolgassen en met beperkt zicht.”
André-Emile Bogaert, die aan het Keizersplein woont, volgt de werken van dicht op. Hij signaleert het ook als iemand van de buren problemen ondervindt. Eind augustus zou de hinder voorbij moeten zijn.
Van Langenhove beklemtoont nog dat de werken erg noodzakelijk zijn. “Als we dit laten dichtslibben, zal het water zijn weg proberen vinden naar het laagst gelegen punt en zouden de omgeving van het Keizersplein en de Hopmarkt zware wateroverlast ondervinden."
Vandaag om 06:00 door Leen De Smedt - Print - Corrigeer
Hebben deze arbeiders de smerigste job van Vlaanderen?
De toegang naar de werken gaat via één gat. Er zijn nog twee andere toegangen, onder meer om slib uit de koker te halen.
Via één diep gat naast het onthaalcomplex Keizershallen wordt de eeuwenoude stadsomwalling gerenoveerd. De bikkelharde klus is van levensbelang want anders zou er sterke wateroverlast heersen, en dreigen de huizen die erbovenop staan, in te zakken.
Het gewelf dat de stadsomwalling vormt, is er bijzonder slecht aan toe. “Het doet nog steeds dienst als belangrijke riolering waarmee het afvalwater van duizenden Aalstenaars wordt afgevoerd naar de collector van Aquafin in de Burchtstraat, en vervolgens naar het zuiveringsstation in Hofstade”, zegt Hans Van Langenhove, ingenieur mobiliteit en openbare werken van de stad Aalst. “Als we niets zouden doen, zou dit op termijn voor sommige gebouwen die tot boven het gewelf zijn opgetrokken, onvermijdelijk leiden tot verzakkingen en zware schade. In de Zonnestraat was dit al het geval. Deze straat hebben we prioritair aangepakt en nu zijn we aan het Keizersplein bezig, met één grote hindernis: de toegankelijkheid.”
Omdat het gewelf overbouwd is, bestaan er nog slechts een zéér beperkt aantal toegangen. “Alle werken moeten momenteel via één gat, gelegen aan het onthaalcomplex op het Keizersplein, uitgevoerd worden”, zegt Van Langenhove. “Het is bijzonder krap, maar net groot genoeg voor de arbeiders, de renovatiematerialen en hun gereedschap. De overige twee toegangen doen enkel dienst om slib uit de koker te halen via zuigslangen, cementgrout in de koker te brengen, of als beluchting voor de arbeiders die aan het werk zijn in de koker.”
Noodzakelijke werken
De werken bestaan vooral uit manuele arbeid in zeer moeilijke omstandigheden. “Regelmatig worden we geconfronteerd met onbekende schades aan het gewelf die pas zichtbaar worden na verwijdering van het slib, intussen bijna 2.000 kubieke meter”, zegt de ingenieur nog. “Er moet gewerkt worden in slib en rioolwater tot de knieën, in een omgeving met rioolgassen en met beperkt zicht.”
André-Emile Bogaert, die aan het Keizersplein woont, volgt de werken van dicht op. Hij signaleert het ook als iemand van de buren problemen ondervindt. Eind augustus zou de hinder voorbij moeten zijn.
Van Langenhove beklemtoont nog dat de werken erg noodzakelijk zijn. “Als we dit laten dichtslibben, zal het water zijn weg proberen vinden naar het laagst gelegen punt en zouden de omgeving van het Keizersplein en de Hopmarkt zware wateroverlast ondervinden."
